Në dhomën e tij të preferuar, të mbushur me lodra dhe ëndrra të mëdha, jetonte Johny dhe shoku i tij më i mirë, Allie. Johny kishte një sekret të madh, ai ishte shumë i dashuruar në Allie, por nuk dinte si t'ia shprehë ndjenjat e tij. Një ditë të bukur, ndërsa Allie po lexonte një libër, Johny u përpoq ta thirrte nga koka e krevatit të tij. "H-hi Allie, a të pëlqen makina e re e lodrave?" pyeti ai duke u munduar të mos dridhej zëri i tij. Allie ngriti sytë nga libri dhe buzëqeshi. "Po, është shumë e lezetshme! A mundem ta luaj pak?" kërkoi ajo. Johny u gëzua shumë që Allie po i fliste dhe shpejt i dha makinën. Ndërsa Allie filloi ta luante makinën nëpër dhomë, Johny filloi ta ndiqte atë me sytë e tij. Allie vuri re dhe pyeti: "Johny, ç'ka?" Në atë çast, Johny u nervozua dhe tha: "N-një gjë, dua vetëm të shohim makinën." Allie e shikoi atë me një vështrim të çuditshëm por nuk tha më shumë. Në fund të ditës, ndërsa të dy po përgatiteshin për të fjetur, Allie i tha Johny-t: "Faleminderit për makinën, ishte vërtetë argëtuese!" Johny buzëqeshi dhe u përgjigj: "Po, më vjen mirë që të pëlqeu." Në zemrën e tij, ai dinte se kishte bërë vetëm një hap të vogël drejt shprehjes së ndjenjave të tij për Allie.

Në një ditë të bukur në mëngjes, Johny u zgjua me një mërmërinë në zemër. Ai kishte diçka shumë të rëndësishme për t'i thënë Allie, por nuk dinte si ta bënte. Ai kishte frikë se mos Allie nuk do të ndihej njësoj. Por ai vendosi që nuk mund ta mbante më në zemër dhe se ishte koha të ishte i sinqertë. Kur takoi Allie në park, zemra e Johny filloi të rrahë shpejt. Ai mori një frymë të thellë dhe tha: "Allie, unë të pëlqej shumë. Dëshiroja të dija nëse ti më pëlqen mua?" Allie e shikoi me një buzëqeshje dhe tha: "Unë të pëlqej gjithashtu, Johny! Po prisja që ti të më thoshe diçka." Johny u gëzua shumë dhe tha: "Vërtet?! Kjo më bën shumë të lumtur!" Allie vazhdoi: "Johny, a e di se zemrat tona rrahin rreth 100.000 herë në ditë? Është njësoj sikurse të numërojmë deri në 100.000!" Johny u habit dhe tha: "Wow, kjo është shumë interesante! Unë nuk e dija këtë fakt. T'u pëlqen të mësojë gjëra të reja?" Allie po dhe shtoi: "Po! Sidomos kur mësojmë gjëra të reja në një mënyrë kaq argëtuese. Për shembull, a e din se ngjyrat e ylberit janë të lidhura me gjatësinë e valëve të dritës? E kuqe është vala më e gjatë dhe vjollca më e shkurtra" Johny qesh dhe tha: "Ti je një enciklopedi e vërtetë, Allie! Unë dua të mësoj më shumë rreth gjithçkaje me ty." Në atë moment, ata vendosën të bëjnë një piknik dhe të vazhdojnë bisedën e tyre të bukur, të mbushur me gëzim dhe kuriozitet.

Në një ditë të bukur vere, Johny dhe Allie ishin duke ecur nëpër një park të gjelbëruar plot me lule të ngjyrave të ndryshme. Ata ishin bërë miq të mirë kohët e fundit dhe gjithmonë kishin shumë argëtim së bashku. Njëri nga hobi-t e tyre të preferuara ishte të mësojnë gjëra të reja. Johny ishte shumë i mirë në matematikë dhe Allie në shkencë. "Allie, a mund të të puth?" pyeti Johny duke u ndalur dhe duke e kthyer Allie përballë vetes. Allie u skuq pak por me një buzëqeshje të gjerë iu përgjigj: "Po, mundesh." Në atë moment, një erë e lehtë filloi të fryjë dhe petalet e luleve filluan të bien rreth tyre. Johny dhe Allie qeshën dhe u përqafuan butësisht. Në atë çast të veçantë, ata ndanë puthjen e tyre të parë. "E di," tha Johny "se puthja duhet të jetë me pëlqimin e të dyve. Mësova se respekti dhe komunikimi janë çelësi i marrëdhënieve të shëndetshme." Allie "Po! Mësova se marrëdhëniet e shëndetshme bazohen në besim, respekt dhe komunikim të hapur. Dua të mësoj më shumë rreth tyre!" Një zog i vogël në një pemë aty pranë filloi të këndojë një melodi të ëmbël. Ata dëgjuan duke buzëqeshur dhe vazhduan rrugën. Në atë ecje, u ndeshën me një artist që pikturonte një peizazh të bukur. "Shiko," tha Allie "ai po përdor ngjyra primare për të bërë të gjitha ngjyrat e tjera!" Johny "Po! Dhe nëse përziejmë ngjyrat e primer, mund të krijojmë edhe më shumë ngjyra!" Në atë çast u ndjenë krenarë për atë që po mësonin dhe për atë që po përjetonin. Vazhduan rrugën me një ndjenjë gëzimi dhe kurioziteti.

Në një botë të mrekullueshme, ku dielli shkëlqente çdo ditë dhe zogjtë këndonin melodi të bukura, jetonin dy miq të vegjël, Johny dhe Allie. Ata ishin shumë të lumtur së bashku dhe donin të mësonin gjithçka për botën për ta bërë atë një vend më të mirë. Një ditë, ndërsa po shëtitnin nëpër një park të gjelbër, Johny e kapi dorën e Allie dhe tha: "Allie, nga dita e sotme, unë dua që ti të jesh më shumë se një miqesh për mua. Dua të jesh shoqja ime më e mirë dhe gjithçka tjetër që mund të ëndërrojmë së bashku." Allie u skuq dhe tha me një zë të ëmbël: "Johny, unë gjithashtu dua të njëjtën gjë. Por për ta bërë këtë të ndodhë, ne duhet të premtojmë diçka njëri-tjetrit." Johny ishte kurioz dhe pyeti: "Çfarë duhet të premtojmë?" Allie mendoi për një moment dhe pastaj tha: "Ne duhet të premtojmë të dëgjojmë njëri-tjetrin dhe të respektojmë ndjenjat e tjetrit. Kjo është shumë e rëndësishme për mua." Johny buzëqeshi dhe tha: "Unë premtoj të dëgjoj gjithmonë atë që më thua dhe të të bëj të lumtur, Allie. Dhe unë e di që ti do të bësh të njëjtën gjë për mua." Allie u gëzua dhe tha: "Unë premtoj të njëjtën gjë, Johny. Unë të dua!" Johny dhe Allie u përqafuan dhe nga ai moment, ata ishin bashkë, duke eksploruar botën dhe duke mësuar gjithçka të reja së bashku, me zemrat e tyre të mbushura me dashuri dhe respekt për njëri-tjetrin.