Në një shtëpi të vjetër në Krujë, të fshehur pas një mali me libra të vjetër dhe pluhur, Ardi dhe Linda po eksploronin çdo cep. Papritmas, Ardi bërtiti: "Shiko çfarë gjeta! Një mikroskop i vjetër!" Ai e ngriti lart, duke pastruar pluhurin me mëngën e tij. Linda iu afrua dhe pyeti: "Po të ishte vërtetë që mund të shohim gjëra të padukshme?" Sytë e saj shkëlqenin nga kurioziteti. Ardi u emociona. "Të shohim!" tha ai dhe filloi të rregullonte mikroskopin. Pasi e montoi, vendosën një rrëshirë të vogël nën objektiv. Ndërsa shikonin nga mikroskopi, panë diçka të çuditshme. "Uau! Çfarë është kjo?" pyeti Linda. Ishte një botë e tërë me qeliza dhe mikroorganizma që lëviznin. Ata mësonin se kjo ishte një pjesë e botës së padukshme për syrin e njeriut. Një zë nga pas tyre tha: "Përshëndetje, të rinj! Shpresoj se po argëtoheni me mikroskopin tim të vjetër." Ishte një plak i vjetër me një buzëqeshje të ngrohtë. Ai u prezantua si Profesor Kovaçi, një mikrobiolog. Ai u tregoi se si funksiononte mikroskopi dhe u mësoi rreth qelizave dhe organizmave mikroskopikë. Fëmijët ishin të mahnitur. Ky ishte fillimi i një aventure të re për ta, duke zbuluar më shumë rreth botës së shkencës dhe magjisë që fshihej në çdo cep.

Në Laborator Ardi dhe Linda qëndronin përpara një tavoline të gjatë, të mbushur me instrumente shkencore. Përballë tyre ndodhej një mikroskop i madh, me një okular që shkëlente si një sy i madh xhami. "Vjenë, sot do të mësojmë për botën e padukshme!" tha profesoresa, një grua e ngrohtë me një buzëqeshje të gjerë. "Këto mikroskop do të na ndihmojnë të zbulojmë mikroorganizmat që jetojnë rreth nesh." Ardi mori mikroskopin dhe filloi të shikonte nëpër okular. Papritmas, u kthye nga Linda dhe tha: "Uau, po shoh gjëra që nuk i kisha parë kurrë!" Linda u afrua dhe pyeti: "Çfarë janë ato?" "Këto janë mikroorganizma!" u përgjigj profesoresa. "Mikroorganizmat janë organizma që janë shumë të vegjël për t`u parë me sy të lirë. Ata janë kudo rreth nesh, në ajër, në ujë, madje edhe brenda trupit tonë." Linda sytë e saj u zgjeruan nga habia. "Këto janë si krijesa të vogla?" Profesoresa buzëqeshi. "Po, mund të quhen kështu. Dhe ato luajnë një rol shumë të rëndësishëm në natyrë. Për shembull, disa mikroorganizma ndihmojnë në tretjen e ushqimit në trupin tonë, ndërsa të tjerët ndihmojnë në pastrimin e mjedisit." Në atë moment, Ardi dhe Linda filluan të vëzhgojnë më nga afër mikroorganizmat nën mikroskop. Ata panë forma dhe lëvizje të çuditshme, dhe madje zbuluan se si disa prej tyre mund të lëviznin vetë. "Wow, kjo është si një botë e tërë e re!" tha Ardi. "Në të vërtetë është!" u pajtua profesoresa. "Dhe ju të dy jeni tani një pjesë e kësaj bote të re. Shpresoj që kjo të jetë vetëm fillimi i një aventure të gjatë dhe emocionuese në botën e shkencës!"

Në një ditë të bukur dhe me diell, Ardi, Ledia dhe Miha u vendosën në një udhëtim të ri. Ata po eksploronin një kopsht të vjetër dhe të mbushur me lule të ngjyrosura dhe pemë të larta. Papritmas, një zë i butë dhe me buzëqeshje i thirri nga pas një peme. "Përshëndetje, fëmijë! Çfarë po kërkoni në kopshtin tim?" u tha zëri. Fëmijët u kthyen dhe panë një njeri me syze dhe një fustanellë të bardhë, me një të qeshur të ngrohtë në fytyrë. "Ne jemi duke eksploruar dhe kërkojmë diçka të re për të mësuar," u përgjigj Ardi. "Atëherë, ju keni ardhur në vendin e duhur," tha ai. "Unë jam shkencëtari që kujdeset për këtë kopsht. Dhe sot, dua t'ju tregoj për disa nga miqtë e vegjël që jetojnë këtu." Ai i çoi në një vend të vogël ku kishte disa enë me xham të mbushura me lëngje të ndryshme. "Këto janë mikroorganizmat," shpjegoi ai. "Mikroorganizmat janë gjallesa shumë të vogla që jetojnë kudo rreth nesh. Ka baktere, viruset dhe shumë të tjerë. Ata janë aq të vegjël sa nuk mund t'i shohim me sy të lirë, por janë shumë të rëndësishëm për jetën tonë." "Çfarë mund të mësojmë nga këto mikroorganizma?" pyeti Ardi. "Epo, për shembull, disa mikroorganizma na ndihmojnë të tretim ushqimin," u përgjigj shkencëtari. "Të tjerë na ndihmojnë të prodhojmë ushqim, siç është buka që hamë çdo ditë. Dhe ka edhe nga ata që na mbrojnë nga sëmundjet." Ledia ishte kurioze. "Si mund t'i shohim këto mikroorganizma?" Shkencëtari buzëqeshi. "Ah, për këtë na duhen mikroskopët. Këto pajisje na lejojnë të shohim gjërat që janë shumë të vogla për sy të lirë." Në atë moment, Miha u kujtua për diçka. "Kam dëgjuar se disa mikroorganizma mund të na bëjnë të sëmurë. A është e vërtetë?" Shkencëtari pohoi. "Po, është e vërtetë. Disa mikroorganizma mund të na bëjnë të sëmurë, por ka shumë mënyra për t'i parandaluar këto sëmundje. Për shembull, duke larë duart shpesh, duke ngrënë ushqim të shëndetshëm dhe duke marrë vaksinat e nevojshme." Fëmijët ishin të fascinuar nga bota e mikroorganizmave dhe biseda e tyre me shkencëtarin vazhdoi për një kohë të gjatë. Ata mësuan shumë gjëra të reja dhe u larguan nga kopshti me një përvojë të paharrueshme dhe një kuptim më të mirë të botës së vogël që i rrethonte.

Linda dhe Ardi ishin shumë të emocionuar ndërsa vazhdonin të eksploronin botën e mikroorganizmave. Ata kishin zbuluar tashmë kaq shumë gjëra interesante, por ende kishte shumë për të mësuar. Një ditë, ndërsa po punonin në laborator, Linda tha: "Këto zbulime janë të mahnitshme! Dua të mësoj më shumë." Ardi, i cili ishte duke vëzhguar një mikroskop, u kthye nga Linda dhe tha: "Po unë dua të bëj më shumë zbulime!" Ata vendosën të përqendrohen në një lloj mikroorganizmi të quajtur kvas. Linda filloi të lexojë rreth kvasit dhe zbuloi se ai ishte një lloj kërce që përdorej për të bërë bukë dhe birrë. Ardi, nga ana tjetër, ishte i intriguar nga mënyra se si kvasit shumëzohej. Ndërsa punonin së bashku, ata mësuan se kvasit ishte një shembull i mirë i mënyrës se si mikroorganizmat mund të ndihmojnë në jetën tonë të përditshme. Ata gjithashtu zbuluan se kvasit kishte nevojë për ushqim dhe ujë për të rritur. Në fund të ditës, Linda dhe Ardi kishin bërë një zbulim të ri dhe emocionues. Ata kisha mësuar se mikroorganizmat ishin të gjithandej dhe se ata luanin një rol të rëndësishëm në jetën tonë. Dhe ata nuk duronin të prisnin për të vazhduar të mësojnë më shumë.